Τρίτη 8 Μαΐου 2007

Too Many Cooks

Σας παρουσιάζουμε ένα υπερ-σπάνιο κομμάτι από ακόμα ένα super-group των αρχών του '70 ! Όποιος το έχει ήδη στη συλλογή του, σημαίνει πως είναι μανιώδης συλλέκτης και γνώστης της ποιοτικής μουσικής ! Παραγωγός του τραγουδιού είναι ο Τζών Λέννον. Η μπάντα αποτελείται από τους...


Mick Jagger: Vocal
Harry Nilsson: Backing Vocal
Jim Keltner: Drums
Bobby Keys: Saxophone
J. Davis: Guitar
T. Lawrence: Sax
Danny Kortchmar: Guitar
Al Kooper: Keyboard


Το τραγούδι "Τoo Many Cooks" δεν εκδόθηκε επίσημα, παρα μόνο σε παράνομες συλλογές. Τα μεγάλα αυτά ονόματα της ροκ είχαν συμβόλαια με διαφορετικές δισκογραφικές εταιρείες και ποτέ δεν βρέθηκε η μέση λύση στα royalties...

Το "Τοο Μany Cooks" μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ένας πρόδρομος της Disco καθώς είναι αρχες '70 και ο ήχος είναι ήδη funky! Η καλύτερη ποιότητα ήχου που μπορείτε να το βρείτε είναι στο CD "A Shot of Salvation" (Scorpio Records). Eπίσης υπάρχουν πολλά underground-βινύλια όπως τα "R.S.V.P. Gravestones" Rolling Stones, "Unsearchable Stars" The Swingin' Pig, "When Two Legends Collide" Tuna Records, "Dr. No Presents The Rolling Stones" Bebop κ.α


Too Many Cooks


Σάββατο 5 Μαΐου 2007

King Crimson video art

Tα λόγια περιττεύουν όταν πρόκειται για ένα τεράστιο συγκρότημα όπως οι King Crimson. Και επειδή μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, ας αφήσουμε τις εικόνες να μας ξεναγήσουν στο μελαγχολικό κόσμο τους με τέσσερα αριστουργηματικά φτιαγμένα βίντεο-κλίπς που το καθένα τους αντικατοπτρίζει τη διάθεση του τραγουδιού.

RED (Νοέμβρης 1974) Το φλερτάρισμα των King Crimson με την Heavy Metal σκηνή. Το διάσημο αγγλικό μουσικό περιοδικό Q κατέταξε τον ομώνυμο δίσκο τους μέσα στα 50 "βαρύτερα" albums όλων των εποχών. Ο μακαρίτης Kurt Cobain των Nirvana το μνημόνευσε σαν μια από τις μεγαλύτερες επιρροές του. Η μακάβρια κιθάρα του Robert Fripp και το αποπνικτικό μπάσο του John Wetton αποδεικνύουν του λόγου το αληθές...

Ιslands (Δεκέμβρης 1971) Ο Robert Fripp διδάσκει μπάσο στον Boz Burell για να συνεισφέρει στο δίσκο Islands. Αργότερα ο Burell θα γίνει ο μπασίστας των Bad Cοmpany. Mε όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις...

Ιn the Court of the Crimson King (Oκτώβρης 1969) Ο Pete Townshead των WHO δήλωσε πως είναι ένα μυστηριώδες και αλλόκοτο αριστούργημα...

Ι talk to the wind (Oκτώβρης 1969) Ο Ian McDonald και ο μαγεμένος αυλός του αποδεικνύει τη δύναμη των πνευστών στη σύγχρονη μουσική...

Παρασκευή 4 Μαΐου 2007

ZOOLIXO λιγο......



1. Χρόνος και χρήμα
2. Το μαύρο το πράγμα
3. Είμαι σαν και σένα
4. Ένας κόσμος
5. Όπως οπωσδήποτε
6. Λαϊκός τραγουδιστής
7. Καμμιά φορά μου συμβαίνει
8. Δέκα μικροί ελέφαντες
9. Ποιός


Πρόκειται για έναν πολύ σπάνιο και καταπληκτικό art rock δίσκο μοναδικό για τα ελληνικά δεδομένα που βγήκε στην ελληνική αγορά το 1998 από την E2 (διαβάζεται αιδοίο!) και που προκάλεσε αμέσως αίσθηση.
Είναι ένα μουσικό διαμάντι με εξαιρετικούς στίχους που σατιρίζουν, σαρκάζουν την ελληνική πραγματικότητα με μια σκωπτική και έντονα περιπαικτική διάθεση.
Η μουσική ένα μίγμα art rock με hard πινελιές που φλερτάρει έντονα καποιες φορες με τη jazz rock και με χαρακτηριστικές επιρροές απο πειραματικά και progressive σχήματα της δεκαετίας του 70.
Πολλοί θεωρούν ότι η μουσική και η παρουσία του συγκροτήματος παραπέμπει στον Frank Zappa ίσως λόγω της σατυρικής διάθεσης και παρουσίας του Γιώργου Μακρή είτε λόγω των αξιομνημόνευτων live του συγκροτήματος, που έμοιαζαν περισσότερο με μουσική παράσταση παρά με απλή συναυλία.
Οι Zoolixoλιγο αποτελούνται από τους Τ. Χατζηιωάννου - πλήκτρα & φωνητικά, Κ. Περόγλου - τύμπανα ,Παναγιώτη Χαραμή- μπάσο (δεύτερη συνθεση του συγκροτηματος, στην πρώτη σύνθεση έπαιζε ο Πέππας )και φυσικά κιθάρα ο Λεωνίδας Γεωργούλης (Λέλος).
Τους στίχους και τη μουσική υπογράφει ο Γιώργος Μακρής ο βασικός τραγουδιστής και performer, που συνεπικουρούμενος βεβαίως από τις ενορχηστρωτικές ικανότητες του Τίμου Χατζηιωάννου ο οποίος επηρεασμένος από Yes και Genesis και με τη βοήθεια των εξαιρετικών drums του Περόγλου (ΒΛ. Μουσικες Ταξιαρχίες ), τις Βluεs κιθάρες του Λεωνίδα Γεωργούλη και τις fusion μπασογραμμές των Χαραμή-Πέππα καταφέρνουν να δομήσουν έναν σφιχτό και καθαρό art rock ήχο που ξεφεύγει από τα δεδομένα τις ελληνικής ροκ σκηνής της εποχής.


Ο δίσκος αποτελείται από 9 κομμάτια το καθένα με συγκεκριμένη στόχευση: έτσι έχουμε το track 1 να σχολιάζει το χρόνο και το χρήμα (που και τα δύο κυνηγάμε και δεν έχουμε ....) το track 2 αναφέρεται στον δυνητικό πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας(το μαύρο το πράγμα που έρχεται-δεν έρχεται), το track 3, που είναι κατά τη γνώμη μου και το καλύτερο, μιλάει για την ομοιομορφία του σύγχρονου ανθρώπου ("θεέ μου πώς μοιάζουμε...")-αξίζει να σημειωθεί η ενορχήστρωση του κομματιού όπως επίσης και στο track 5 όπου είναι φανερές οι art επιρροές της μπάντας. Να προσεχτούν ιδιαίτερα ο Λαϊκός Τραγουδιστής (track 6) που είναι και το "σουξέ" του δίσκου καθώς επίσης και το track 7 (Καμμιά Φορά Μου Συμβαίνει) το δεύτερο κατά τη γνώμη μου καλύτερο τραγούδι.
Τέλος το ορχηστρικό track 8 (Δέκα Μικροί Ελέφαντες) και το "Ποιός", track 9, ένα από τα πιο δυνατά κομμάτια του δίσκου, σχόλιο στη δύναμη της τηλεόρασης. Τέλος, ξεχασάμε να αναφερθούμε στο 'Ένας Κόσμος" που αποτελεί τη slow πινελιά του δίσκου.

Για να τον απολαύσετε, ανάλογα με την ταχύτητά σαs, έχουμε το δίσκο σε
flac συμπίεση (210MB), για τους πιο audiophile, και σε
mp3 320 bitrate (70MB) για τους πιo ανυπόμονους.

καλές ακροάσεις και περιμένω σχόλια....

Πέμπτη 3 Μαΐου 2007

Zoolixoλιγο.........Επειγουσα Ανακοινωση

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσουμε ότι το cd των Zoolixoλιγο Βρέθηκε επιτέλους…
Αύριο θα είναι η μεγάλη μέρα παρουσίασης του σπάνιου αυτού διαμαντιού της Ελληνικής Ροκ σκηνής…

Η μουσική είναι ένα κοριτσάκι που το πασπατεύουν όλοι..

..Εμείς είμαστε απλοί φίλοι.

Τετάρτη 2 Μαΐου 2007

The Dirty Mac

Οι Dirty Mac γεννήθηκαν και πέθαναν την ίδια ημέρα... Το ημερολόγιο έγραφε 11 Δεκεμβρίου 1968! Το εφήμερο αυτό σούπερ-συγκρότημα από τη Γηραιά Αλβιώνα απαρτιζόταν από τους Τζών Λέννον (χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Winston Leg-Thigh), Έρικ Κλάπτον, Κίθ Ρίτσαρντς και Μίτς Μίτσελ, γνωστό από τη συνεργασία του με τον Τζίμι Χέντριξ.



'Επαιξαν για πρώτη και τελευταία φορά στην τηλεοπική παρουσίαση του Rolling Stones Rock'n'Roll Circus, με τον Τζών Λέννον να εμφανίζεται δειλά στο κοινό δίχως τη συνοδεία των άλλων Σκαθαριών. Η εμφάνισή τους έμεινε στην ιστορία μεταξύ άλλων για το μαγευτικό σόλο του ¨Θεού" Έρικ Κλάπτον στο τραγούδι του Λέννον Yer Blues, γραμμένο λίγους μόνο μήνες νωρίτερα για το διπλό λευκό άλμπουμ των Μπήτλς΄.





Για ένα ταξίδι στο βροχερό απόγευμα της 11ης Δεκέμβρη 1968, κάπου στο Λονδίνο...


http://www.youtube.com/watch?v=MLaivdQl9n8&mode=related&search=